انواع بیماری گوش

امروز قصد داریم به تعدادی از انواع بیماری گوش بپردازیم تا اگر احیانا علائمی داشتید و حدس زدید یکی از انواع بیماری گوش را گرفته اید بتوانید حدث بزنید احتمال کدامیک بیشتر است. گوش از سه قسمت تشکیل شده است.

گوش خارجی شامل قسمتی است که می توانید ببینید و کانالی که به پرده گوش منتهی می شود. گوش میانی توسط پرده گوش از گوش خارجی جدا می شود و حاوی استخوان های ریزی است که صدا را تقویت می کند. گوش داخلی جایی است که صداها به تکانه های الکتریکی تبدیل شده و به مغز ارسال می شود.

هر یک از این سه قسمت می تواند توسط باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها آلوده شود. کودکان به ویژه در معرض عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) هستند. تخمین زده می شود که از هر پنج کودک چهار کودک حداقل یک بار عفونت گوش میانی را تجربه کنند.

علائم عفونت گوش

علائم عفونت گوش به نوع آن بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گوش درد
ناشنوایی خفیف یا احساس خفه شدن صدا
ترشحات گوش
تب
سردرد
از دست دادن اشتها
خارش گوش خارجی
تاول در گوش خارجی یا در امتداد کانال گوش
صداهایی در گوش – مانند وزوز یا زمزمه کردن
سرگیجه (از دست دادن تعادل).

عملکرد شیپور استاش

گوش از طریق شیپور استاش به پشت بینی متصل می شود. این لوله فشار هوای داخل گوش را برابر می کند و ترشحات گوش میانی را به داخل گلو هدایت می کند. دیواره های شیپور استاش صاف روی هم قرار گرفته اند تا از جابجایی باکتری ها یا سایر میکروب ها از بینی و گلو به داخل گوش جلوگیری کنند.

هر زمان که شما غذا یا آب دهان را قورت می دهیم، عضله کوچکی خم می شود و لوله را باز می کند و اجازه می دهد فشار هوا بین جلو و پشت گوش یکسان شود و ترشحات تخلیه شود. اگر شیپور استاش مسدود شود، ترشحات و باکتری های مرتبط در داخل گوش میانی تجمع می کنند. این می تواند باعث عفونت گوش، ناشنوایی خفیف و افزایش احتمال پارگی پرده گوش شود.

علل عفونت گوش

برخی از علل متعدد عفونت گوش و عوامل خطر موثر عبارتند از:

عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی

تغییرات ناگهانی در فشار هوا – مانند سفر با خطوط هوایی

کوچکتر از شیپور استاش معمولی یا شیپور استاش مسدود شده است

شکاف کام

سن پایین – نوزادان و کودکان بیشتر در معرض عفونت گوش هستند

شنا در آب های آلوده

پس از شنا یا حمام کردن، گوش خارجی را به درستی خشک نمی کند

تمیز کردن بیش از حد گوش ها، که می تواند بافت های ظریف را خراش دهد.

انواع بیماری گوش و عفونت های گوش

عفونت گوش با معاینه فیزیکی و تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی چرک یا ترشحات تشخیص داده می شود. در برخی موارد، سی تی اسکن نیز ممکن است گرفته شود.

انواع عفونت گوش عبارتند از:

اوتیت خارجی

اوتیت مدیا – حاد یا مزمن

اوتیت میانی سروزی

میرنژیت عفونی

ماستوئیدیت حاد

نورونیت دهلیزی

هرپس زوستر گوش

اوتیت خارجی

اوتیت خارجی عفونت یا التهاب مجرای گوش بین پرده گوش و گوش خارجی است. این یکی از بیشترین مواردی است که در بین انواع بیماری گوش دیده می شود و می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض آب کثیف مثل استخر یا آسیب ناشی از تمیز کردن بیش از حد گوش ایجاد شود. عامل عفونی می تواند قارچی یا باکتریایی باشد.

روش های درمانی عبارتند از:

تمیز کردن حرفه ای مجرای گوش، اگرچه معمولاً باید از سرنگ زدن گوش خودداری شود.

قطره گوش حاوی آنتی بیوتیک و استروئید، اگر عفونت منشا باکتریایی داشته باشد.

آنتی بیوتیک های خوراکی

قطره گوش حاوی داروهای ضد قارچ و استروئیدها، اگر عفونت منشأ قارچی داشته باشد

داروهای مسکن

خشک نگه داشتن گوش ها

بیشتر بدانید: عفونت گوش چیست؟

اوتیت میانی

اوتیت میانی عفونت گوش میانی است که می تواند حاد یا مزمن باشد. کودکان بیشتر تحت تأثیر اوتیت میانی حاد قرار می‌گیرند، زیرا ناشی از سرماخوردگی و انسداد شیپور استاش است که هر دو از بیماری‌های معمول دوران کودکی هستند.

عامل عفونی می تواند ویروسی یا باکتریایی باشد، تحقیقات نشان می دهد که ویروس ها مسئول اکثر موارد هستند.

گاهی اوقات پرده گوش می ترکد و منجر به ایجاد چرک در مجرای گوش می شود، اما معمولاً پرده گوش دوباره خود به خود بهبود می یابد.

روش های درمانی عبارتند از:

داروهای مسکن

آنتی بیوتیک – اگر عفونت منشا باکتریایی داشته باشد

قطره گوش – اگر در مجرای گوش چرک وجود داشته باشد.

ابتلای مکرر به اوتیت میانی حاد یا یک عفونت طولانی مدت می تواند منجر به اوتیت میانی مزمن شود. و اگر نزد پزشک مراجعه نکنید عفونت مزمن می تواند پرده گوش را بترکاند یا به ساختارهای ظریف گوش میانی آسیب برساند.

سایر عوارض احتمالی اوتیت میانی مزمن درمان نشده شامل مننژیت، عفونت اندام های تعادل داخل گوش (لابیرنتیت)، ناشنوایی حسی عصبی (کاهش شنوایی دائمی) و فلج صورت است.

روش های درمانی عبارتند از:

تمیز کردن کامل گوش و استفاده از قطره های آنتی بیوتیک موضعی (با یا بدون استروئید)

دارو برای درمان عفونت

ترمیم پرده گوش سوراخ شده با جراحی

استراتژی های پیشگیری برای کاهش خطر ابتلا به عفونت دیگر.

 

اوتیت میانی سروزی

اوتیت میانی سروزی به عنوان گوش چسبی شناخته می شود. کودکان بین شش ماه تا دو سال بیشترین آسیب پذیری را نسبت به این نوع عفونت گوش دارند. گوش چسب معمولاً پس از عفونت گوش میانی ایجاد می شود و با تجمع مایع و چرک در گوش میانی بوجود می آید. گزینه های درمانی شامل آنتی بیوتیک است.

اگر آنتی‌بیوتیک‌ها نتوانند این بیماری را درمان کنند، یا اگر کودک با ابتلای مکرر گوش چسبی آزار می‌دهد، ممکن است به جراحی برای قرار دادن لوله‌های تخلیه کوچک (گرمت) نیاز باشد.

میرنژیت عفونی

میرنژیت عفونی التهاب پرده گوش است که در اثر عفونت ویروس ها یا باکتری ها ایجاد می شود. پرده گوش با تشکیل تاول های کوچک به التهاب پاسخ می دهد. میرنژیت می تواند بسیار دردناک باشد. اگر تب وجود داشته باشد، عامل عفونی تقریباً به طور قطع باکتریایی است.

روش های درمانی عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها
داروهای مسکن
برداشتن تاول ها با جراحی

ماستوئیدیت حاد

استخوانی که بلافاصله در پشت گوش احساس می شود ماستوئید نامیده می شود. ماستوئیدیت حاد عفونت این استخوان است که در اثر اوتیت میانی حاد قبلی ایجاد می شود. علائم شامل قرمزی و متورم شدن پوست روی ماستوئید، تب، ترشح از گوش و درد شدید است.

این بیماری یک وضعیت جدی است که نیاز به پیگیری پزشکی دارد. ماستوئیدیت حاد درمان نشده می تواند منجر به ناشنوایی، مسمومیت خون، مننژیت و فلج صورت شود.

روش های درمانی عبارتند از:

آنتی بیوتیک های داخل وریدی
تخلیه جراحی استخوان عفونی

نورونیت دهلیزی

گوش داخلی شامل اندام های تعادل – سیستم دهلیزی است. این سیستم شامل سه حلقه پر از مایع (کانال های نیم دایره) است که به چرخش واکنش نشان می دهد.

در نزدیکی کانال های نیم دایره ای، دهانه ای قرار دارند که گرانش و حرکت رفت و برگشت را تشخیص می دهند. هنگامی که سر حرکت می کند، سیگنال های این اندام ها از طریق عصب دهلیزی به مغز ارسال می شود که در آنجا پردازش می شود.

نورونیت دهلیزی التهاب عصب دهلیزی است که احتمالاً در اثر عفونت ویروسی ایجاد می شود. علامت اصلی سرگیجه ناگهانی و شدید است که ممکن است با حالت تهوع و استفراغ همراه باشد. چشم ها همچنین ممکن است به طور غیرارادی به سمت سمت آسیب دیده سر بال بزنند.

روش های درمانی برای نورونیت دهلیزی عبارتند از:

داروها، از جمله آنتی هیستامین ها
داروهای ضد تهوع
فیزیوتراپی دهلیزی

هرپس زوستر گوش

صدا به عنوان تکانه های الکتریکی از طریق عصب حلزون به مغز ارسال می شود. هرپس زوستر گوش عفونت این عصب شنوایی توسط ویروس هرپس زوستر است. علائم شامل گوش درد، سرگیجه و تاول های کوچک در گوش خارجی و مجرای گوش و شاید در صورت و گردن است.

عصب اصلی که به عضلات صورت سرویس می دهد نیز ممکن است عفونی شود و منجر به تورم و فلج نسبی شود.

روش های درمانی عبارتند از:

داروهای ضد ویروسی مانند استروئیدها و آسیکلوویر
داروهای مسکن

بیشتر بدانید: بهترین جراح بینی در تهران